baytacoglu
26-03-2010, 16:44
Sevgili arkadaşlar,
Aşağıda P-51'in kısa hikayesini bulacaksınız.
P51 MUSTANG
1939 yılı sonlarına doğru Avrupa’da savaş tüm hızıyla sürerken Kraliyet Hava Gücü (RAF) savaş gücünü artırabilmek için ciddi çareler aramkla meşgüldü. 1940 yılının Nisan ayında İngiliz Hava Satınalma Komisyonu Kuzey Amerika Aviasyon (North American Aviation - NAA) ile temas kurup RAF için P-40 üretimi yapmaları ricasında bulundu ancak P-40’ların çizimi ve planları taa 1933 yıllarına dayanmaktaydı. Bunun üzerin NAA İngilizlere aynı Allison V1710-39 motorunun kullanıldığı tamamen yeni bir tasarım uçak yapmayı önerdi. İngilizlere önerilen prototip NA-73X olarak adlandırıldı ve İngilizler prototipin 120 gün içerisinde ellerinde olması koşuluyla bu prototipi kabul ettiler. Kuzey Amerikan tasarımcıları Raymond Rice ve Edgar Schmued (ki bu kişi 1925 yılında Fokkerr ve Messerchmitt için de çalışmıştı) süratle işe koyuldular ve motor hariç 117 gün içerisinde prototipi tamamladılar. Hatta zaman o kadar azdı ki tekerlekler bir AT-6 eğitim uçağından ödünç alınmıştı. Bundan 6 hafta kadar sonra ve yapılan birtakım değişikliklerle uçak 26 Ekim 1940 günü göklerle buluştu.
Gününün en meşhur test pilotlarından biri olan Vance Breese’nin kullandığı XP-51 saatte 382 millik bir hıza ulaşmış ve P-40’ın hız limitini de 25 mil/s kadar aşmıştı. P-51 anında elde edilmiş bir başarı olarak algılanmış ve hatta Spitfire’ın performansını bile geride bırakmıştı. Havacılık için Amerikan Milli Danışma Komitesi (US National Advisory Commitee for Aeronotics - NACA) trafından tasarlanan ve P-51’e özgü laminer akıma sahip kanat tasarımı sadece bu uçakta vardı. Laminer akımlı kanat maksiimum kalınlığına, diğerlerine zıt olarak, hücüm açısından oldukça geride ulaşıyor ve üstte ve altta yaklaşık eşit bir bölme oluşmasını sağlıyordu. Bu özellik kanat üzerinden geçen akımlarda türbülansın azalmasını sağlıyordu. Böylelikle sürtünme (drag) azalıyor, hız ve menzil artıyordu. Dragın azalmasına gövdenin arkalarına doğru uçağın karın kısmına yerleştirilmiş bir radyatörün konumlandırılması da gövdenin kesitinin de artmamış olması sayesinde yardımcı oluyordu.
İngiliz Satınalma Komisyonu uçakla ilgili büyük bir heyecan duyarak 320 adet Mustang I satın almak üzere talepte bulundular. İngilizler bu uçağı Mustag IA olarak adlandırdılar. Uçaklar 1100 hp Allison V-1710-39 motorlarıyla donatıldılar. Bu motorlar 15000feet yüksekliğe kadar son derece verimli olarak çalışıyorlardı andak yapılan hesaplar eğer gövdede Rols Royce Merlin motorlarının yerleştirilmesine uygun değişiklikler yapılabilirse performansın bu yükseklik üzerinde de çok daha iyi olacağını gösteriyordu. P-51’lerin alçak irtifada yakaladıkları manevrabilite ve hız bu uçakların aynı zamanda taktik keşif uçakları olarak görevlendirilmeleri konusunu da gündeme getirmişti.
1942 yılında Amerika Birlerşik Devlerleri Hava Kuvvetleri (Unated States of America Air Force - USAAF) 310 adet P-51A ve 300 adet yer saldırısı /bombacı A-36A Mustang siparişi verdi.
Allison motorlarındaki sınırlamalar nedeniyle İngilterede P-51 iskeleti içerisinde Rolls Royce Merlin motoru kullanımının araştırılması için bir taklit model (mock up) üretilmişti. Bu kavramlar arasında motorun kokpitin arkasına yerleştirilmesi fikri de ortaya çıkmış fakat kabul görmeyerek motor burundaki klasik yerine yerleştirilmişti. Merlin motorunun kullanımı için İngilterede dört değişik iskelet adapte edilmşti. X’ler olarak bilinen bu dört modelin motorun altında karbüratör havası girişi için derin giriş delikleri vardı. Bu sırada İngilizlerin elde ettikleri sonuçlar anlaşma gereği Amerikada NAA’ya da aktarılıyordu. Bu sırada NAA da benzer çalışmalarda bulşunuyordu ve iki adet Packard-Merlin motorlu Mustang’ın üretimine başlamışlardı. Yere yakın uçuşlarda elde edilen hızlar 52 m/s iyileştirilerik 441 m/s düzeylerine çıkmıştı. Artan gücü karşılayabilmek için iskeletlerde güzçlendirme işlemleri yapıldı, karındaki radyatör girişi derinleştirildi ve burundaki karbüratör girişi üstten alta alındı. Ordunun Merlin motorlu Mustangları daha uçmadan ordu bu daha güçlü savaşçı uçaklardan 2200 adet sipariş verdi. Kısa bir süre için bu model P-78 olarak adlandırıldı ancak daha sonra yeniden isimlendirilerek P-51B olarak çağrıldı. 25 adet P-51B ve 275 adet P-51C İngilizlere Mustang III adlandırmasıyla gönderildi. Kaliiforniya Mustangları P-51B-NA, Dallas, Texas Mustangları ise P-51C-NT oalarak üretiliyorlardı. Merlin motorlarıyla donatılmış P-51B ve onun Dallasta yapılan ikizi P-51C’ler Aralık 1943’te görev yapmaya başladılar.
Gözyaşı (ya da su damlası) şeklinde bir kokpit geliştirilmesiyle uaçkta daha ileri bir iyileştirme gerçekleştirilmiş oluyordu. Bu kokpit yapısı iki adet P-51B üzerinde denendi ve kabul edildi. P-51D’lerin standart kokpiti oldu. Yeni kokpitin en önemli özelliği kapalı kokpitte ortaya çıkan arkadaki ölü agörüş alanının en aza indirgenmiş olmasıydı. Bu
Haliyle 251 adet P-51D İngilizlere Mustang IV adlandırmasıyla verildi. P-51D Mustangların en çok üretilen tipi oldu. Bu uçaklardan 7954 tanesi tamamlandı.
P-51D P-51B’lerdeki 4 adaet yerine altı adet .50 kalibrelik makineli tüfek taşıyordu. Ayrıca kanat hafifçe öne alınarak roket atarların yerleştirilmesi gibi iyileştirmeler de yapılmıştı.
Yapılan en son değişikliklerle P-51H’ler üretilmiş ve son iyileştirmelerle bu uçakların hızı 25000 feet yüksekliklerde 487 m/saate kadar çıkmıştır.
Ordu için tüm Mustang tiplerinden toplam 14819 tane üretim yapılmıştır. Amerikan Mustangları Avrupada 4950 adet düşman uçağı düşürmüştür. Bu uçaklar dalış bombardımanı, bombardıman uçaklarına eskortluk, yer hedeflerine saldırı, önleme, foto-keşif görevlerinde bulunmuşlar ve savaştan sonra yüksek hızlı yarışçılar olarak kullanılmışlardır.
Bu uçaklar model dünyasında da da modelciler arasında merak edilen ve aranan uçaklar arasındadırlar.
[Sadece Kay ([Sadece Kay)
[Sadece Kay ([Sadece Kay)
Aşağıda P-51'in kısa hikayesini bulacaksınız.
P51 MUSTANG
1939 yılı sonlarına doğru Avrupa’da savaş tüm hızıyla sürerken Kraliyet Hava Gücü (RAF) savaş gücünü artırabilmek için ciddi çareler aramkla meşgüldü. 1940 yılının Nisan ayında İngiliz Hava Satınalma Komisyonu Kuzey Amerika Aviasyon (North American Aviation - NAA) ile temas kurup RAF için P-40 üretimi yapmaları ricasında bulundu ancak P-40’ların çizimi ve planları taa 1933 yıllarına dayanmaktaydı. Bunun üzerin NAA İngilizlere aynı Allison V1710-39 motorunun kullanıldığı tamamen yeni bir tasarım uçak yapmayı önerdi. İngilizlere önerilen prototip NA-73X olarak adlandırıldı ve İngilizler prototipin 120 gün içerisinde ellerinde olması koşuluyla bu prototipi kabul ettiler. Kuzey Amerikan tasarımcıları Raymond Rice ve Edgar Schmued (ki bu kişi 1925 yılında Fokkerr ve Messerchmitt için de çalışmıştı) süratle işe koyuldular ve motor hariç 117 gün içerisinde prototipi tamamladılar. Hatta zaman o kadar azdı ki tekerlekler bir AT-6 eğitim uçağından ödünç alınmıştı. Bundan 6 hafta kadar sonra ve yapılan birtakım değişikliklerle uçak 26 Ekim 1940 günü göklerle buluştu.
Gününün en meşhur test pilotlarından biri olan Vance Breese’nin kullandığı XP-51 saatte 382 millik bir hıza ulaşmış ve P-40’ın hız limitini de 25 mil/s kadar aşmıştı. P-51 anında elde edilmiş bir başarı olarak algılanmış ve hatta Spitfire’ın performansını bile geride bırakmıştı. Havacılık için Amerikan Milli Danışma Komitesi (US National Advisory Commitee for Aeronotics - NACA) trafından tasarlanan ve P-51’e özgü laminer akıma sahip kanat tasarımı sadece bu uçakta vardı. Laminer akımlı kanat maksiimum kalınlığına, diğerlerine zıt olarak, hücüm açısından oldukça geride ulaşıyor ve üstte ve altta yaklaşık eşit bir bölme oluşmasını sağlıyordu. Bu özellik kanat üzerinden geçen akımlarda türbülansın azalmasını sağlıyordu. Böylelikle sürtünme (drag) azalıyor, hız ve menzil artıyordu. Dragın azalmasına gövdenin arkalarına doğru uçağın karın kısmına yerleştirilmiş bir radyatörün konumlandırılması da gövdenin kesitinin de artmamış olması sayesinde yardımcı oluyordu.
İngiliz Satınalma Komisyonu uçakla ilgili büyük bir heyecan duyarak 320 adet Mustang I satın almak üzere talepte bulundular. İngilizler bu uçağı Mustag IA olarak adlandırdılar. Uçaklar 1100 hp Allison V-1710-39 motorlarıyla donatıldılar. Bu motorlar 15000feet yüksekliğe kadar son derece verimli olarak çalışıyorlardı andak yapılan hesaplar eğer gövdede Rols Royce Merlin motorlarının yerleştirilmesine uygun değişiklikler yapılabilirse performansın bu yükseklik üzerinde de çok daha iyi olacağını gösteriyordu. P-51’lerin alçak irtifada yakaladıkları manevrabilite ve hız bu uçakların aynı zamanda taktik keşif uçakları olarak görevlendirilmeleri konusunu da gündeme getirmişti.
1942 yılında Amerika Birlerşik Devlerleri Hava Kuvvetleri (Unated States of America Air Force - USAAF) 310 adet P-51A ve 300 adet yer saldırısı /bombacı A-36A Mustang siparişi verdi.
Allison motorlarındaki sınırlamalar nedeniyle İngilterede P-51 iskeleti içerisinde Rolls Royce Merlin motoru kullanımının araştırılması için bir taklit model (mock up) üretilmişti. Bu kavramlar arasında motorun kokpitin arkasına yerleştirilmesi fikri de ortaya çıkmış fakat kabul görmeyerek motor burundaki klasik yerine yerleştirilmişti. Merlin motorunun kullanımı için İngilterede dört değişik iskelet adapte edilmşti. X’ler olarak bilinen bu dört modelin motorun altında karbüratör havası girişi için derin giriş delikleri vardı. Bu sırada İngilizlerin elde ettikleri sonuçlar anlaşma gereği Amerikada NAA’ya da aktarılıyordu. Bu sırada NAA da benzer çalışmalarda bulşunuyordu ve iki adet Packard-Merlin motorlu Mustang’ın üretimine başlamışlardı. Yere yakın uçuşlarda elde edilen hızlar 52 m/s iyileştirilerik 441 m/s düzeylerine çıkmıştı. Artan gücü karşılayabilmek için iskeletlerde güzçlendirme işlemleri yapıldı, karındaki radyatör girişi derinleştirildi ve burundaki karbüratör girişi üstten alta alındı. Ordunun Merlin motorlu Mustangları daha uçmadan ordu bu daha güçlü savaşçı uçaklardan 2200 adet sipariş verdi. Kısa bir süre için bu model P-78 olarak adlandırıldı ancak daha sonra yeniden isimlendirilerek P-51B olarak çağrıldı. 25 adet P-51B ve 275 adet P-51C İngilizlere Mustang III adlandırmasıyla gönderildi. Kaliiforniya Mustangları P-51B-NA, Dallas, Texas Mustangları ise P-51C-NT oalarak üretiliyorlardı. Merlin motorlarıyla donatılmış P-51B ve onun Dallasta yapılan ikizi P-51C’ler Aralık 1943’te görev yapmaya başladılar.
Gözyaşı (ya da su damlası) şeklinde bir kokpit geliştirilmesiyle uaçkta daha ileri bir iyileştirme gerçekleştirilmiş oluyordu. Bu kokpit yapısı iki adet P-51B üzerinde denendi ve kabul edildi. P-51D’lerin standart kokpiti oldu. Yeni kokpitin en önemli özelliği kapalı kokpitte ortaya çıkan arkadaki ölü agörüş alanının en aza indirgenmiş olmasıydı. Bu
Haliyle 251 adet P-51D İngilizlere Mustang IV adlandırmasıyla verildi. P-51D Mustangların en çok üretilen tipi oldu. Bu uçaklardan 7954 tanesi tamamlandı.
P-51D P-51B’lerdeki 4 adaet yerine altı adet .50 kalibrelik makineli tüfek taşıyordu. Ayrıca kanat hafifçe öne alınarak roket atarların yerleştirilmesi gibi iyileştirmeler de yapılmıştı.
Yapılan en son değişikliklerle P-51H’ler üretilmiş ve son iyileştirmelerle bu uçakların hızı 25000 feet yüksekliklerde 487 m/saate kadar çıkmıştır.
Ordu için tüm Mustang tiplerinden toplam 14819 tane üretim yapılmıştır. Amerikan Mustangları Avrupada 4950 adet düşman uçağı düşürmüştür. Bu uçaklar dalış bombardımanı, bombardıman uçaklarına eskortluk, yer hedeflerine saldırı, önleme, foto-keşif görevlerinde bulunmuşlar ve savaştan sonra yüksek hızlı yarışçılar olarak kullanılmışlardır.
Bu uçaklar model dünyasında da da modelciler arasında merak edilen ve aranan uçaklar arasındadırlar.
[Sadece Kay ([Sadece Kay)
[Sadece Kay ([Sadece Kay)